مسئله دریاچه ارومیه و شعور ملی آذربایجانیان

مسئله دریاچه ارومیه و شعور ملی آذربایجانیان

سیامک کوشی [e-mail]

سرزمین آذربایجان و علی الخصوص شهرهای ارومیه و تبریز در دو قرن اخیر یعنی در طول تاریخ ایران معاصر دارای جایگاه ویژه تمدن و فرهنگ بوده اند. سوای از اینکه در دوران تاریخ 7هزار ساله آذربایجان، این سرزمین زرخیز دارای اهمیت ویژه ای در جهان ترک و تاریخش داشته، علی رغم تمام تنگ نظری ها و مصیبت های طبیعی و غیر طبیعی (نظیر سیل و زلزله و جنگ) محل پرورش شعور و فرهنگ و تمدن در ایران معاصر بوده است. ارومیه که به عنوان پاریس ایران، با فرهنگ خاص خود و مردم روشن بین معروف است و تبریز که به عنوان شهر اولین ها شناخته شده و همگان این شهر را دروازه ایران به اروپا و محل ورود صنایع جدید و تفکرات نوین به کشور می دانند. این القاب و صفات اتفاقی نبوده و حاصل سرمایه گذاری دول نیز نمی باشد، بلکه نشان دهنده شعور بالای همه آذربایجانیان است.

مسئله دریاچه ارومیه و شعور ملی آذربایجانیان

سیامک کوشی [e-mail]

سرزمین آذربایجان و علی الخصوص شهرهای ارومیه و تبریز در دو قرن اخیر یعنی در طول تاریخ ایران معاصر دارای جایگاه ویژه تمدن و فرهنگ بوده اند. سوای از اینکه در دوران تاریخ 7هزار ساله آذربایجان، این سرزمین زرخیز دارای اهمیت ویژه ای در جهان ترک و تاریخش داشته، علی رغم تمام تنگ نظری ها و مصیبت های طبیعی و غیر طبیعی (نظیر سیل و زلزله و جنگ) محل پرورش شعور و فرهنگ و تمدن در ایران معاصر بوده است. ارومیه که به عنوان پاریس ایران، با فرهنگ خاص خود و مردم روشن بین معروف است و تبریز که به عنوان شهر اولین ها شناخته شده و همگان این شهر را دروازه ایران به اروپا و محل ورود صنایع جدید و تفکرات نوین به کشور می دانند. این القاب و صفات اتفاقی نبوده و حاصل سرمایه گذاری دول نیز نمی باشد، بلکه نشان دهنده شعور بالای همه آذربایجانیان است. 

با توجه به محرومیت های صد سال اخیر آذربایجان، هرجای دیگری بود می بایست تا الان از صفحه روزگار محو می شد. 80 سال و اندی است که دولتها با تمام ابزارهایشان (رادیو، تلویزیون، نشریات، آموزش و پرورش و ...) در صدد از بین بردن زبان ترکی آذربایجانی و جایگزین کردن زبان فارسی می باشند. ولی خوشبختانه پیشرفتی در حد 2% نیز نداشته اند. امروزه جوانان با شعور آذربایجان با جان و دل درصدد حفظ و ترویج زبان مادریشان هستند. مبارزات آزادی خواهانه و ظلم ستیزانه ملت آذربایجان از قرون اخیر تا کنون (نظیر نهضت تنباکو، انقلاب مشروطیت، نهضت ثقه الاسلام، نهضت آزادیستان شیخ محمد خیابانی، فرقه دموکرات آذربایجان، مبارزات مختلف با رژیم شاهنشاهی و انقلاب اسلامی سال 57 و اخیرا نیز حرکت ملی آذربایجان) نشان دهنده فرهنگ والائی است که از طریق خون در رگ های مردمان خطه آذربایجان در طول تاریخ جاری بوده است. نهضت ها و انقلاب هائی که هریک در زمان خود جزو به روزترین خواست های آزادی طلبانه دنیا به شمار می آمده است. حق تحصیل و رای زنان برای اولین بار در نیم کره شرقی (به جز شوروی سابق) در آذربایجان با مشارکت 80% زنان آذربایجان گواه دیگری بر این مدعاست. امروزه حرکت ملی آذربایجان با تعاریف گوناگون در چارچوب تفکرات پست مدرنیسم می گنجد و از ایدئولوژی ها و دیدگاههای به روز دنیا بهره مند می شود. حتی جنبش های دموکراسی خواهانه اعراب خاور میانه که چند ماهی است کل دنیا را لرزانده نتوانسته خود را با تفکرات جدید دنیا به صورت کامل تطابق دهد. به جرات می توان گفت حرکت مدنی ملی آذربایجان جزو بروزترین جنبش های منطقه به شمار می رود. امروزه در قرن 21، عصر ارتباطات و دنیای پست مدرن، محیط زیست دارای جایگاه ویژه در میان ملت هاست. تمامی ملل آگاه و با شعور دنیا برای حفظ محیط زیست خود تلاش می کنند و حتی برای نجات محیط زیستشان بزرگترین کارخانه های سودآور صنعتی را تعطیل کرده و به جای کم خطرتری منتقل می کنند. حفظ محیط زیست و مقابله با از بین رفتن آن یکی از اصول مهم پست مدرنیسم به شمار می رود. در دنیای کنونی ملتی که برای حفظ محیط زیست خود تلایش کند و درصدد ارتقای سطح کیفی آن در منطقه و جهان باشد، به عنوان ملل آگاه و با فهم دنیا حساب می شود. چند سالی است که آذربایجانیان از مسئولین کشوری و منطقه ای گله مندند که دریاچه ارومیه درحال مرگ تدریجی است. چندین و چند نشریه، میتینگ، همایش و مقالات مختلف و ارسال نامه به مسئولین مختلف در فهم سنگ مغزان تاثیرگذار نبود. ملت آذربایجان از هر فرصتی برای برای نشان دادن وضعیت اسفبار دریاچه ارومیه به مسئولین امر استفاده کردند اما کارساز نیفتاد. دو سالی است که مردم خود دست بکار شده و روز 13 فروردین روز طبیعت، بجای گشت و گذار و تفریح با خانواده شان، خود را وقف دریاچه ارومیه می کنند. سال قبل کنار دریاچه ارومیه و امسال در داخل شهر ها. این نمایانگر شعور ملت آذربایجان است. ملتی که از همه چیز خود بریده و خود را در برابر محیط زیست خود مسئول می داند. جوانانی که با دلی خون شده از این همه ظلم و جفا، عاشقانه فریاد می زنند: « گلین گئداخ آغلیاق اورمو گولون دولدوراق ». هیچ جای دنیا در بی تمدن ترین کشورها و ظالمانه ترین حکومت ها برای چنین شعاری جوانان را در حد مرگ نمی زنند، دستگیرشان نمی کنند و خانواده هایشان را در مقابل زندان که برای آزادی فرزندانشان آمده بودند، کتک نمی زنند. اما باز هم ملت آذربایجان شعور بالای خود را نشان خواهد داد. www.siamakkushi.blogsky.com